We proberen hem natuurlijk te prikkelen om in een gesprek opmerkzaam te zijn voor wat de andere partij, ik weet niet of je dat in zijn geval gesprekspartner kan noemen, aan informatie teruggeeft, door hem tussendoor vragen te stellen. Vaak weet de kleine rakker dat de informatie zojuist over de lijn gegaan is... maar kan hij het net niet representeren. Zijn antwoord is dan ook steevast... zeg eens dan, zeg eens dan... of aanhoudender... neeehee, dat moet jij zeggen.
Ook de grote van het aanbod bepaald de selectie
Vanaf hier is het een kleine stap naar een mijmering over de wereld waarin hij straks groot gaat worden. (voor mij dan). Zo weet ik dat zijn informatie inname, hoe zeer ook bediscussieerd en becommentarieerd, anders zal zijn dan de informatie inname in de periode waarin ik groot ben geworden. De aard blijft hetzelfde;
- we moeten iets weten,
- waarvoor we het moeten weten bepaald het afbreukrisico, ofwel de foutmarge die we accepteren.
- we waarderen informatie uit onze directe kring als waardevoller dan uit andere bronnen
- we bezien de informatie waaruit we moeten kiezen met het eindresultaat dat we zelf willen produceren. (we zullen zelden de waarden uit een tabel in verhaalvorm uitschrijven of andersom)
Qwiki, de wereld in 2,5 minuut
Qwiki speelt in op deze veranderende informatie benadering... Daar waar Wikipedia pagina's met geschreven tekst aanlevert, kom Qwiki met korte "filmpjes" of presentaties van het gekozen onderwerp. Deze filmpjes worden zonder menselijke tussenkomst gemaakt en voelen, zoals ze zelf ook al beschrijven, bijzonder futoristisch aan.
Qwiki is nog niet in volle glorie te bewonderen. Geïnteresseerde kunnen zich via de site opgeven voor een testaccount... Hieronder is een filmpje te bewonderen van de introductie van Qwiki op Techcrunch Disrupt.
Time 4 Toast!