Praatjes vullen WEL gaatjes

"Praatjes vullen geen  gaatjes." was toen ik opgroeide in huize Edelman een geliefd gezegde. Het betekende bij ons zoveel als "geen woorden maar daden".

Afgelopen week las ik een artikel op Marketingfacts dat juist precies het tegenovergestelde beweert. In dat artikel vertelt Danny Oosterveer over het belang van Storytelling wanneer het merkcommunicatie betreft.
Op zich nog niets nieuws onder de zon..Het nut van een corperate story is bij marketeers al een hele tijd bekend; ik denk dat je moet zoeken naar mensen die het verhaal achter Apple of Ben & Jerry's niet kennen.

Alles verdient een verhaal
Aan het einde van zijn blogpost verwijst Danny naar de site Significant Objects. Dit literair/antropologisch experiment claimt dat een goed verhaal bijdraagt aan de waardeperceptie van een product. Om dit te bewijzen hebben de makers van deze site in 2009 en 2010 via Ebay prulletjes geveild om deze prullen enige tijd later, voorzien van een goed verhaal, nogmaals te veilen. Resultaat: bizare waarde vermeerdering.

De goeie stofjes
Geen vreemde uitkomst wanneer je bedenkt dat onderzoek heeft aangetoond dat verhalen stoffen als oxytocine, dopamine en serotonine vrijmaken in de hersenen. Deze neurotransmitters worden geassocieerd met beloning, plezier en genot. Dick Swaab noemt een stof als oxytocine in zijn boek "Wij zijn ons brein" zelfs het hechtingshormoon of  "love hormone". Het klinkt heel redelijk dat deze hormonen helpen om het object waar het verhaal over gaat voor de toehoorder van waarde te voorzien.

Verdienen met een verhaal

Voor het schrijven van de verhalen bij de producten heeft Sigificant Objects ook niet de minste schrijvers uitgenodigd. Een van mijn onmiddelijke favorieten is een verhaal van de (voor mij) bekende schrijver William Gibson genaamd "Hawk" Ashtray. Een asbak die zonder verhaal $2,99 opleverde en met verhaal een verbijsterende $101.

Mijn kinderen zullen de gevleugelde uitspraak dus niet meer te horen krijgen... misschien in een iets aangepaste vorm... "Praatjes vullen wel gaatjes... dus eerst woorden... en dan daden."

Maar nu... Time 4 Toast!

Storify, een publicatie-tool van nu

Vergelijkingen tussen de tijd waarin we nog geen internet hadden en nu worden vaak gemaakt. Heerlijke epistels met die met een mijmerende weemoed terugdenken aan de tijden van weleer. Toen toen nog nu was, de zomers zacht, de winters streng. Toen brood een stuiver kostte en meisjes nog rokken droegen..

Ik realiseer me dat we inmiddels in een tijd zijn aangekomen waarin we vergelijkingen kunnen gaan maken tussen hoe we het toen op internet deden en hoe we het nu doen. Ook dan kan je wegzakken in de zachte herinneringen van telefoonrekeningen van duizend gulden of het ICQ Oh o geluid...



Snelheid
Waar ik het wel over wil hebben is de aard van publiceren. In het begin van mijn loopbaan kreeg ik op mijn eerste werkdag een CMS tot mijn beschikking en de vraag of een internetverbinding met het www wel echt noodzakelijk was. Zaken die we in die tijd op het web publiceerde gingen veelal over en met informatie uit brochures, assortimenten, beurzen, publicaties uit tijdschriften. Je kon met de bron bij-wijze-van-spreken altijd een vlieg doodslaan. Een nieuwsartikel kon er ook rustig een week over doen voordat ie daadwerkelijk op de homepage te bewonderen was. Een enorm woud aan stakeholders moest meelezen en elk woord werd gewogen, overdacht, aangepast en weer gewogen.

Disposable tekst
Tegenwoordig zien we tekst op een website meer als een manier om een boodschap over te brengen en minder als een manier om aan geschiedschrijving te doen. Relevantie (En tijd is een grote factor) is van een groter belang dan bijvoorbeeld exacte feiten en ook een voutloze tekst bij publicatie is niet meer het hoogste streven. Als het niet helemaal correct is dan passen we het aan...

Storify
In die context ontstaan er plotseling ook heel andere manieren van publiceren. Storify is een van deze manieren.

Door artikelen (tweets, facebook posts, you-tube filmpjes, Flickr foto's) in een tijdlijn te plaatsen ontstaat er een verhaal. Je kunt dit verhaal her en der wat context meegeven door de verschillende artikelen (en het zijn feitelijk maar snippers informatie) te vergezellen van wat tekst. De individuele artikelen zijn aanklikbaar en brengen je naar de tweet/facebookpost enz.
Als je klaar bent dan publiceer je het en staat het voor altijd op je storify pagina. Je kunt het dan ook eenvoudig publiceren op je website, je blog. Met het zelfde gemak Tweet of Plus je je werkje.

De interface is bijzonder intiutief en je ben in een paar minuten op weg. Enfin, ik kan het iedereen aanraden. Hieronder een storify rondom een artikel uit de Automatisering Gids.



Maar nu, Time4Toast!

Publicatie Universiteit Wageningen bron van commotie

Vandaag stelde Marianne Thieme de staatssecretaris van Economische zaken een drietal kritische vragen rondom een publicatie van de Wageningen Universiteit.

Vorige maand ontstond commotie over een persbericht van Wageningen Universiteit. Daarin werd gesteld dat het gezond is om dagelijks drie glazen melk te drinken. Stichting Wakker Dier beschuldigde de universiteit ervan misleidende reclame te maken voor de zuivelindustrie. (lees hier)

Voor mij niets nieuws... mijn moeder verbood ons een jaar of 20 geleden al om melk te drinken. "Melk is voor zuigelingen, niet voor volwassenen." zei ze dan. "De enige reden dat in nederland de melkconsumptie zo hoog is is vanwege de enorme melklobby."

Toch vraag ik me af of er binnenkort ook klachten gaan komen over de slogan van de verzamelde bloemmenverkopers in Nederland: "Bloemen houden van mensen.". Ik heb namelijk begrepen dat metname de houding van cactussen jegens ons ras erg ter discussie staat.

Iets om over na te denken... maar nu Time4Toast

Google TV in 2012 naar europa

Google's Schmidt sees more partners for Google TV | Reuters:

Google, in de persoon van Eric Schmidt, heeft het voornemen uitgesproken om Google TV in 2012 naar Europa te brengen.

De met veel mediageweld gelanceerde TV dienst van Google heeft in de USA nog niet echt hoge ogen gegooid... Mede omdat mediapartners de gelederen gesloten hielden en omdat ook de Amerikaanse consument maar eens in de 5 jaar een nieuwe TV koopt.

Ik persoonlijk zou het product wel eens in werkende vorm in nederland willen zien, nog even los van de vraag of Google de beste partij zou zijn voor een dienst als deze. Volgens mij heeft het de potentie van een enorme uitzendinggemist met een fantastisch grote plus.

Time4toast

Disliking “Like” in Germany « BuzzMachine

Disliking “Like” in Germany « BuzzMachine

Onze oosterburen en de grote internet corps. rijmen niet zo... Duitslands angs voor Google werd al breed in de pers uitgemeten in de Google Streetview zaak en in de kwestie waarbij een politicus een dappere poging gedaan heeft Google Analytics te verbieden.

Ditmaal is het een politicus uit het staatje Sleeswijk-Holstein vs. Facebook. Thilo Weichert doet de Like knop in de ban.

De beroemde internet journalist Jeff Jarvis probeert alle feiten boven tafel te krijgen en heeft hier een leuk stukje over opgekriebelt.

Time 4 Toast!

The Anatomy of Viral Content | Single Grain Blog

In de tijd waarin we met z'n allen steeds angstiger worden voor de volgende pandemie hopen marketeers dat hun boodschap aanstekelijker is als de griep.

Er is wat voor te zeggen: Budgetten staan onder druk en de ouderwetse informatie graasplekken verliezen langzaamaan bereik. Waar moet je heen met je zuurverdiende euro wanneer je jouw toegevoegde waarde onder de aandacht wilt brengen?

In dit artikel worden een aantal factoren naar voren geschoven die een boodschap viraal kunnen maken. Gelukkig eindigen ze wel met de mededeling dat er geen absolute succesformule is... :-)

Time 4 Toast!

The Anatomy of Viral Content | Single Grain Blog

Rockmelt, de superrr sociale browser

In m'n vorige post vertelde ik over mijn speurtocht naar een tool om informatie uit al mijn sociale netwerken bij elkaar te laten komen. Het ultime social duizend-dingen-doekje!

Ik ga je nu al verklappen... ik ben nog lang niet toe aan een conclusie. Jawel...het lijkt fundamenteel onmogelijk om ook maar iets van deze materie aan je moeder uit te leggen... of een ieder ander die zich niet in de grillig veranderlijke wereld van internet verdiept.

Alle grote aggregator aanbieders Tweetdeck Seesmic en Hootsuite (In die volgorde), brengen hun diensten onder in applicaties, add-ons, extentions, mobile, desktop en browser apps. Zodra je het ene platform denkt te begrijpen is het natuurlijk "helemaal uit" en vinden alle interresante updates plaats binnen de andere platforms. En wat voor Spindex gold geld eigenlijk voor bovenstaande producten ook. Ze leveren maar een halve oplossing voor een voor mij heel groot probleem.

En toen kwam ik in mijn zoektocht bij de Social browser... Allereerst Flock, al wat langer op de markt en gebouwd op de opensource fundamenenten waarop ook Firefox is gebaseerd. Deze browser heeft als grootste feature een sidebar met je twitter en facebook stream. Ik was niet erg onder de indruk... iets dat vorig jaar erg nieuw geweest is.... of het is helemaal aan mij voorbijgegaan natuurlijk.

Rockmelt daarintegen verbaasde wel, en op de meest positieve manier denkbaar... ik ben namelijk enthousiast. Allereerst, het doet wat het zegt op de doos, laten we eens kijken:

Share : wis en waarachtig. Achter mijn adresbalk heb ik een prachtige share button staan. Één druk er op en ik deel de pagina waar ik naar zit te kijken met een korte intro en een verkorte URL (in dit geval dus een me.lt)

Search : en een searchbar naast m'n adres. Maar dat is inmiddels een beetje een dissattisfier. Gelukkig werkt de adresbalk verder net als in Chrome, dus is de searchbar eigenlijk een beetje jammer van de ruimte.

Friends : jawel hoor, aan de linkerzijde van het scherm een prachtige rij met facebook contacten, zelf in te delen, gesorteerd op meest actief of online, wat je maar wilt.

News : Aan de rechterzijde van het scherm kan ik netwerken als Twitter, LinkedIn, Facebook en ook RSS feeds toevoegen. Sterker nog... Rockmelt ontdekt zelf wanneer een site een feed aanbied en met een klik kan ik em dan toevoegen. En dan gaat RSS echt werken.

Dit zijn dan alle functies die op de doos staan... en er zijn er nog veel meer... als het een echt product was geweest dan was de doos al snel te klein geworden... omdat ook Rockmelt op de zelfde fundamenten staat als bv Google Chrome werken de extentions die chrome zo leuk maken in Rockmelt dus ook. Dus m'n Quora (Q&A social network) m'n evernote, youtube en ga nog maar even door... ik heb ze onder de vingers.

Je hoort het al, ik ben schuimbekkend enthousiast... maar misschien moet je het gewoon zelf ervaren... de browser is op dit moment helaas nog invite only... en ik heb nog 5 invites te vergeven... comment ff als je een invite wilt.

Maar voor nu, Time 4 Toast!

[Nagekomen : ] Een aflevering van Techcrunch TV. Rockmelt is het tweede item van deze aflevering.

Spindex, Microsoft doet weer iets sociaals?

Weer een ontboezeming... ik ben een social-media alles-eter. Een super slechte social networksite slet. Ik meld me echt overal aan, vul complete profielpagina's in en strooi schaamteloos met hippe en gelikte profielfoto's (met dank aan Audrey).

Op zich niet zo erg... de mensen die ik ken zijn veel te verstandig om hetzelfde te doen, dus op het merendeel van de site's zit ik dan ook alleen, samen met 23.000 andere amerikanen. Gewoon... lekker sociaal te wezen.

Het moment is echter aangebroken dat ik het overzicht een beetje kwijt begin te raken. Mijn rondgang langs al die netwerken kost nogal wat tijd. Er voltrekken zich complete discussies zonder mij... resultaat, ik ben die ene comment onderaan, drie maanden nadat de hele discussie zich voltrok. In goed nederlands ook wel spuit elf gedoopt.

Op zoek naar de oplossing, en die heet in internet land Social Aggregator of Livestream application, kwam ik langs een product van Microsoft. Nu ben ik al een tijdje benauwd dat Microsoft het licht weer gaat zien en dat ze, zo'n 20 jaar na MSDOS weer zinnige dingen voor de mensheid gaan fabriceren. (Beetje gemeen want ik heb best plezier van m'n windows 7)

Deze oplossing van Microsoft heet Spindex en moet zich meten met applicaties als Hootsuite, Tweetdeck, Pip.io en heeeeeeel veel anderen. De product review kwam goed van de grond. Behalve de big 3 (Twitter, Facebook en Buzz) zou ik ook Evernote kunnen toevoegen. Iedereen die mij kent weet dat ik vanaf dat moment verkocht was en direct op aanmelden/inschrijven heb geklikt.

Wat ik er van vind? Werkelijk? Ik denk dat ze nog aan het werken zijn aan Spindex... ik kon namelijk Facebook en twitter toevoegen... oh ja, en RSS feeds. Wel goed om te weten dat het moment waarop Microsoft met iets heel gaafs opnieuw de wereld veroverde niet aan mij voorbij is gegaan.

Oh ja, en de feature waarbij bing allerlei relevante zoekresultaten bij mijn tweets en FB stream weergeeft... was zo veel handiger geweest als dat niet alleen Amerikaanse bronnen waren.

Maar voor nu, Time for Toast!

Yammer, een sociaal netwerkthet, of werkt het net niet?

Hoe zou een sociaal netwerk er uit zien waarbij je verbonden bent met een boel mensen die je, voor het overgrote deel, niet tot je vrienden zou rekenen.

Als je wilt weten hoe zo'n digitale gemeenschap er uit ziet dan moet je eens bij een Yammer gebruikend bedrijf binnenlopen. "Yammer?", hoor ik je vragen. Tja ik moest ook eerst een beetje aan de naam wennen... 't roept zo snel associaties op met 'jammer' of met het engelse yappen, een woord waar ik ook geen heel erg positieve associatie mee heb.

Begrijp me niet verkeerd... eenmaal goed met de tool aan de slag vond ik het een super concept. Er is haast niets zo moeilijk als kennis delen... yammer maakt delen erg laagdrempelig en verhoogt je eigen (teminste bij mij) communicatieve gevoeligheid. Voor je het weet bedenk je bij alles wat je doet een 140 karakters tellende pitch om het met je collega's te delen.

Het watercooler effect

Als een netwerk eenmaal goed op stoom komt, zwelt ook het succes van de tool aan. Collega's uit verschillende gelederen van een organisatie bieden op eigen initiatief hulp en advies op postings van collega's. Succesverhalen krijgen een virale werking en vaker dan eens draagt het digitale applaus bij aan de waardering voor een prestatie.

Prachtige blogpost

Heb ik je interesse gewekt in de bovenstaande paar regels? Lees dan zeker even deze blogpost over het gebruik van Yammer. Behalve dat het een vermakelijk artikel iz, zitten er zeker een aantal waardevolle tips tussen.

Time for Toast!

Qwiki, nu voor iedereen

Qwiki, de nieuwe multimediale encyclopedie, heeft drie dagen geleden haar deuren voor het grote publiek geopend.

Al eerder schreef ik dat Qwiki ons een nieuwe generatie in loodst als het gaat om de presentatie van informatie. En in dit schrijven wil ik eigenlijk alleen nog maar vertellen dat al deze hapklare brokken multimediale kennis nu door iedereen te benaderen is.

Omdat een Qwiki artikel de standaard optie kent waarbij alle bronnen van het artikel genoemd worden, is het tevens een slim startpunt voor iedereen die nog helemaal niets van een onderwerp weet. Wat wil je nog meer, een glossary van 2,5 minuut en een lijst met sites en artikelen waar je je zoektocht kunt vervolgen.

Time for Toast!