Gekke hoedjes

Wat neem je, vanuit je vakantiebestemming, mee naar huis. Wat is er thuis nog leuk aan en wat kun je beter alleen in die paar-weken-durende roes beleven?

OK, inmiddels weet ik het wel... geen briefwisseling met vakantievriendinnetjes afspreken, eenmaal thuis in de supermarkt geen sangria kopen en hoe goed ze bij Knorr ook kunnen koken... de paella gaat tegenvallen. Volgens mij kun je als regel stellen... wat je ook eet, drinkt of kust... laat het op je vakantiebestemming. Toch twijfel ik nog over één dingetje.

In mijn ouderlijk huis hadden we een gezegde... "Wie kent m'n kont in Keulen." Een sjieke manier om te zeggen dat je je over de landsgrenzen in mindere mate hoeft te schamen voor wat je doet of wat je draagt. Onder invloed van dit gezegde heb ik me in de meest afgrijselijke t-shirts gehesen en in te slechte dancings op de tafels gedanst.

Hemel zij dank dat in die tijd nog geen mobieltjes met camera's waren.

Dit jaar heb ik me laten verleiden (En ik vrees dat er weinig energie voor nodig was) tot de aankoop van een kek hoedje. Ik denk dat ik in de Spaanse straten, en op de boulevards her en der mannen met een vergelijkbaar hoedje heb zien lopen. Het laat een beetje het midden tussen een pooierpetje en een gleufhoed zoals mijn grootvader altijd droeg. Het enige dat er nog aan ontbreekt is een veertje. En ach... wie kent me daar... dus ik heb em gedragen.

Eenmaal thuis heeft het hoofddeksel een prominente plek op de kapstok gekregen. Ik heb em nu al een tweetal ochtenden in de handen gehad... ga ik een nieuwe rage ontketenen... of had ik ook dit beter in Spanje kunnen achterlaten.

Time 4 Toast!

999 kanalen, en nergens vakantie op tv

Nieuwe vakantiekiekjes en de leukste manier om ze te vertonen...

Satelliet, en daarmee de 10 meest gekeken zenders binnen ons gezin, zorgt er voor dat vakantie niet meer de vakantie is van toen ik klein was.
Ik kan me herinneren dat tijdens de vakanties met mijn ouders ik een strakke 3 weken aaneen geen enkele seconde TV keek.
Mijn eerste vakantie in het buitenland was extra mediterraan vanwege het zenderaanbod op de kleine TV in het appartement. Van Balkenende 1 heb ik niets meegekregen en als ik al TV keek dan heb ik me vermaakt met afleveringen van Friends in het Spaans.


Ik vind niets vervelends aan de huidige situatie... heerlijk om na een vermoeiende dag vakantie nog even weg te zakken in een luie stoel en af te sluiten met een favoriete serie... (En na een dag strand is het ook lekker om de kinderen te parkeren tijdens het koken) maar het brengt thuis toch iets dichterbij als vroeger.

Verkiezingsuitslag
Zo ontkwam ik, de dag na de verkiezingen, ook niet aan de uitslag. Als ik het goed begrepen heb dan komen na de verkiezingen van 2010 zo'n 10 partijen als winnaar uit de bus. Klasse hoor, hopen dat we na de regeringsperiode van komend kabinet met het zelfde gemak “de burger” ook tot winnaar kunnen uitroepen.

Optimaal vakantiegevoel
Ik denk echter wel dat ik, voor een optimaal vakantiegevoel, er alles aan ga doen om het gekonkel rond de formatie te missen. :-)



Time 4 Toast!

Toen werd vakantie tastbaar

Het is geen goed verborgen geheim dat kinderen soms op een heel smakelijk duidelijke wijze iets kunnen omschrijven. Kinderlijk eenvoudig als het ware.

We waren juist op onze vakantiebestemming aangekomen. Een kort, stressvol en gejaagd half etmaal was hier aan voorafgegaan.
Volgens mij kun je een trip naar een toeristische bestemming het best vergelijken met de reis van een drol door een hels darmkanaal; Je wordt er bovenaan ingepropt om vervolgens met veel geweld naar beneden geneed te worden.

Het moment waarop je de koffers van je af kunt gooien en je nieuwe huisje voor de komende weken op je in laat werken is dan ook op z'n zachts gezegd bevrijdend te noemen.

Omdat de temperatuur behoorlijk was, was afkoelen prioriteit nummero uno. Dat betekend een biertje voor pappa en mamma. De kids limonade en direct strippen tot hun adamskleedje.

We hebben enorm gemazzeld met onze vakantiebestemming, een grote schuifpui is alles wat ons scheidt van een prachtig terras met uitzicht op de middellandse zee. Na twee snuiven zeelucht (en de damp van de bbq van beneden) weer aan de slag met het uitpakken van de koffers.

Woud kwam langsrennen en holde het balkon op en draaide zich half om net voordat hij over de reling keek en riep: Pappa! Mamma! Ik ga even naar de kansie kijken. (kansie=vakantie). Voor Woud is het strand met de zee een vleesgeworden equivalent van vakantie.



Time 4 Toast... (met Rioja)